Mikroişlemciler ve Mikrodenetleyiciler Arasındaki Farklar (Microprocessor and Microcontroller Difference)

watch_later 2/05/2016
Mikrodenetleyici: Tek bir silikon yonga üstünde birleştirilmiş bir mikroişlemci, veri ve program belleği, sayısal (lojik) giriş ve çıkışlar (I/O), analog girişler ve diğer çevre birimleri (zamanlayıcılar, sayıcılar, ADC, DAC vb.) barındıran mikrobilgisayarlardır.


Mikrodenetleyicilerin geliştirilmesinin temel nedeni mikroişlemcilerin dezavantajlarını ortadan kaldırmaktır. Mikroişlemciler güçlü cihazlar olsa da, tam bir çalışma sistemini tasarlamak için RAM, ROM, Giriş I/O bağlantı noktaları ve diğer dış bileşenleri gerektirir. Mikroişlemcilerin maliyeti çok yüksek olduğu gibi ekonomik olarak daha uygun olan mikrodenetleyiciler geliştirildi. İlk mikroişlemci Texas Instruments tarafından 1971 yılında geliştirilmiştir.

Mikrodenetleyici Blok Diyagramı

Mikrodenetleyiciler temelde gömülü sistemlerde kullanılır. Mikrodenetleyici geliştirme süreci, mikroişlemci ile benzerlik gösterir.

Mikrodenetleyiciler veriyolu genişliği, bellek yapısı ve komut setine dayanarak sınıflandırılabilir. Veriyolu genişliği veri yolu boyutunu belirtir. Yüksek veriyolu genişliği genellikle daha iyi performans sağlar. Hafıza yapılarına göre gömülü hafıza ve dış bellek olmak üzere göre iki gruba ayrılabilir. Gömülü hafızada gerekli veriler ve program belleği IC içine gömülür. Harici bellek ise mikrodenetleyiciler içerine gömülü bir program belleğe sahiptir. Komut setine göre sınıflandırma, mikroişlemciyle benzerdir. Kullanılan mimariler CISC veya RISC bilgisayar mimarileridir. Çoğunlukla mikrodenetleyiciler üzerinde 80 komut seti ile CISC mimarisi kullanılır.  Ayrıca Von Neumann ve Harvard bilgisayar mimarisine göre de sınıflandırılabilir.

Mikrodenetleyici Simülayonu
Mikroişlemci: Sayısal bilgileri adres ve veri yolu ile alan, bu bilgileri bir hafıza biriminde saklı program komutlarına uygun olarak işleyen ve elde edilen sonuçları sayısal çıktıya dönüştüren mantık devreleridir.

Halk dilinde  "çip" olarak bilinen mikroişlemci, tek bir entegre devre (IC) genel amaçlı bir merkezi işlem birimi (CPU) ile tam bir dijital bilgisayardır. Sanki sistem kontrolü yapan, I/O işlemlerini depolayan ve sık sık aritmetik ve mantıksal işlemleri gerçekleştirip bilgisayar programının komutlarını yürütmek için kullanılan küçük ama çok güçlü bir elektronik beyindir. Bir mikroişlemci tanımındaki anahtar terim ‘genel amaçlı’ olduğudur. Yani mikroişlemci yardımıyla birkaç ekstra bileşen ile basit bir sistem ya da bir büyük ve karmaşık makineyi elde edebilirsiniz, 

Mikroişlemci Simülasyonu
Mikroişlemciler verileri ve talimatları (programları) aynı hafızada saklanırdı. Sonrasında ise Von Neumann mimarisinin kullandı. Bu mimari basit olsa da, arkaplan da pek çok karmaşıklığı beraberinde getiriyordu. Dezavantajlarından biri tek bir veri yolu paylaşılmak istenildiğinde veriye aynı anda erişilemiyordu. Bu da genellikle cihazın genel performansını düşürür. Daha sonra Harvard mimarisi kullanıldı böylece veri ve komutlar ikisi de aynı anda veriye erişilebilir durum geldi. İlk ticari Mikroişlemci 4004 olarak adlandırılan 1971 yılı Kasım ayında Intel tarafından piyasaya sürüldü.
Bir mikroişlemcinin beş önemli bileşeni vardır. Bunlar Aritmetik ve Mantık Birimi (ALU), Kontrol Birimi, Registers, Instruction Decoder ve Veriyolllarından oluşur. 

Mikroişlemci Simülasyonu
Mikrodenetleyici ve Mikroişlemci ile Arasındaki Farklar
Mikroişlemci ve mikrodenetleyiciler arasındaki en temel fark, mikrodenetleyiciler belirli bir işlevi gerçekleştirmek üzere bir kere programlanıp, sürekli çalışması gereken durumlarda kullanılır. Mikroişlemci ise geniş kapsamlı ve duyarlı işlevleri gerçekleştirmek için seçilen bir sistemlerdir.
Diğer bir fark ise mikrodenetleyicilerde bütün birimlerin (CPU, RAM, ROM, Portlar vb.) tek yonga üzerinde bulunmasıdır.
8051 entegresi hem mikroişlemci hem de mikrodenetleyicidir.



Mikroişlemci

Mikrodenetleyici


Uygulama Alanı


Genel Bilgisayarlarda(Laptoplar, Tabletler)


Cihazlarda, Özel Amaçlı Yapılan Aletlerde

Hız

 Çok Hızlı
 Daha Yavaş

Harici Parça

 Çok
 Az

Maliyet

 Yüksek
 Düşük

Enerji Kullanımı

 Ortalama Yükseklikte
 Çok Az


Satıcılar


                 

Mikrodenetleyici Paketleme

DIP (Dual Inline Package): Paralel sıralı pinlerden oluşan dikdörtgen şeklinde tasarlanmış pakettir.
PLCC (Plastic Leaded Chip Carrier): J harfine benzeyen kurşundan oluşan metal şerit etrafında ve paketin kenarının 0.05 pin aralıklarla (1.27 mm) altından sarılır. PLCC paketleri kare veya dikdörtgen şeklinde olabilir.
QFP (Quad Flat Package): Bir QFP veya Quad Flat Paketi bir olan yüzeye monte entegre devre dört tarafı her birinden uzanan pinlerden oluşur. 0.4-1.0 mm arasında değişen bir aralıklarla 32 ile 304 kadar pin arasında değişen versiyonları yaygındır.
QFN (Quad Flat No-leads): Yüzey montaj teknolojisinde kullanılan birkaç paket teknolojisinden biridir. IC için yüzeyler ve PCB olmadan geçiş deliklerinden oluşur. Düzlemsel bakır kurşun çerçeve substrat ile yapılan plastik kapsüllü pakettir.



Paket Simülasyonları

Mikrodenetleyici Programlama



Arduino IDE

C/C++
Assembler

Geliştirme Kolaylığı


Kolay

Orta

Çok Karmaşık


Kütüphaneler


Var
Var
Yok

Hız


Yavaş
Hızlı
Oldukça Hızlı

İşlemci Özelliklerine Erişebilme

Çok Sınırlı
Pek Çoğuna
Tümüne


Mikrodenetleyici Programlama Simülasyonu
Mikrodenetleyici Seçme Kriterleri
1. Referans belgeleri (Datasheet) var mı?
2. Basit bir geliştirme ortamı sağlıyor mu?
3. İşlemci frekansı 8 MHz’den daha yüksek mi ?  
4. Dijital, Analog ve PWM pinlerinin sayısı yeterli mi?
5. Çalışma gerilimi (3V-5V) yeterli mi?  
6. Fiyatı 10$’dan az mı?
7. Gerekli iletişim protokolleri (UART ve SPI) var mı? 

Aşağıda Atmel firmasının web sitesinde Microcontrollers Selector sizin projenize uygun olan mikrodenetleyici seçmenize imkan sağlıyor(yukarıdaki kriterleri de göz önünde bulundurun).


Atmel Microcontroller Selector Kullanım Sayfası






Bir sonraki yazımda görüşmek üzere…



sentiment_satisfied Emoticon